Önce zıpla, sonra adımla, ve KOŞ !
İki bebeğimin de en komik fotoğraflarını nedense hep hoppalalarda çektim. Tek heyecanlı aksiyonları, anne-baba kucağında havaya uçurulma olan bebeler için hoppalalar, sanırım adrenalinin keşfi de oluyor aynı zamanda.
Öncelikle şunu belirteyim; hoppalalar ve yürüteçler için, “Ama zararlı değil mi?” diye düşünebilirsiniz ve haklısınız da. Her şeyde olduğu için, azı karar çoğu zarar demek lazım bence. Günde bir kaç kere, 10-15 dakikayı geçmeyecek şekilde kullanıldıklarında, hiçbir zararları yoktur, nitekim ben iki numarayı yürüteçten indirememiş bir anne olarak, gelişiminde bir zarara rastlamadım… Tek gözlemim, yürümeyi hızlandırması oldu; abisi gibi aylarca emeklemedi, hemen yürüdü.
Kısa süren bir iş yapıverecekseniz, bebeğiniz gözünüzün önünde olsun istiyorsanız, ilk 5-6 ay civarında kullanmaya başlayabileceğiniz hoppalalar kullanışlı oluyor, yalnız sürekli aynı yöne dönmemesine dikkat edin; sonra ayaklarını yerden kesmeyi öğrenince epey hızlı ters dönüveriyorlar (ve suratları yemyeşil olabiliyor 🙂 ).
İkinci adım olarak, bebek oturmaya başladıktan sonra, onlar için çok çok eğlenceli olan minik arabalar giriveriyor hayatımıza. Her ne kadar ilk zamanlarda itmek bizlere düşse ve ‘Notre Dame’ın Kamburu’ olarak yaşasak bile kısa zaman içinde kendileri ayaklarından kuvvet alarak kendilerini itmeyi keşfediyorlar. Genellikle üstlerinde küçük düğmeleri, kornaları ve ışıkları olan modeller en çok sevilenler arasında ben bizimkilerin saatlerce tepelerinden ayrılmadığını bilirim. Yürümeyi öğrendikten sonra ise dev bir oyuncak araba olarak tepe tepe kullanıldıklarını söyleyebilirim. Özellikle yürümeye teşvik için, kesinlikle işe yarıyorlar.
Veee, benim favorim! Yürüteç arabalar! Üçüncü ve son adım için, nokta atışı yapıyorlar. Ege o kadar sevmişti ki kendisininkini; aynısından Duman’a da aldık, inanın 3 yaşına gelmesine rağmen, oradan oraya koşturarak hala oynuyor arabasıyla. Güvenli bir şekilde itilebilmelerinin yanı sıra, genellikle üzerlerinde bir kaç oyuncak bir arada olduğu için, verdiğiniz paraya değecek, en uzun soluklu kullanılan oyuncak araçların başında geliyorlar, diyebilirim. ‘Ayağa Kalkma’ yı cesaretlendirdikleri gibi, bunda ustalaşan bebekler de, yürüme konusunda kendilerine daha çok güveniyorlar. Bir de bakmışsınız, sizin küçük hanım ya da minik bey, yürüteç arabasına ulaşmak için kendi kendine yanına yürüyüvermiş!
Dikkat etmeniz gereken iki nokta; birden hızlanabilecekleri için, bebeğiniz henüz kendi kendine yürüyemiyorsa, çoğu şeyde olduğu gibi, mutlaka yanında bir yetişkinin olması gerektiği… Diğeri de, tutacak kısımlarının bebeğin boyuna göre ayarlanıp ayarlanmama özelliğini alırken kontrol edin.
Herkese neşeli koşturmalar!
IŞIL KONAKÇI